Oude vrienden komen bij elkander

We kiezen de deur van 500 jaar geleden als eerste.
Met Hans spreken we af dat hij ons na een week bij zonsondergang terughaalt en als dat niet lukt elke avond daarna. We moeten dan 20 min voor zonsondergang naar het noorden lopen tot we niet verder kunnen.
Als we door de deur gaan komen we bij ons positieve in een soort wachtkamer van 4 bij 3 meter met één deur. Alle potions en voedsel e.d. die we bij ons hadden zijn niet bruikbaar meer. Peer vertegenwoordigt ons en het blijkt dat we handelswaar moeten afgeven. We geven allerlei spullen die we kunnen missen en krijgen daarvoor een penning met “Crediet C” en een kamer in de herberg. Kamer 12.
Als we buiten komen blijkt het dat we in de stadspoort zaten. De wachter blinken allemaal van het goud.
Peer probeert er achter te komen hoeveel karaats, maar krijgt bijna ruzie en laat het er maar bij.
We lopen langs het tempel plein (Handel-Etyrius, Zon-Yelmalio, water-Dormal) naar het marktplein met de herberg.
Er is geen maan ontdekt Isnurd. (het is nog overdag, maar de maanspreuken werken niet, heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat de eb-tijden aanbreken)
Het blijkt dat onze kredietwaardigheid door eenieder hier kan worden gezien omdat er een spirit mee reist die onze kredieten bijhoudt.
Als we op de binnenplaats van de herberg wat drinken zie ik een paar rare figuren schuin tegenover ons.
Ik zie twee Vikingen, een type weggedoken in een pij, een grote dwerg en een type met een glimmende blote borst. Als ik erop afloop herken ik vooral de laatste: Hadi!
Als we bij elkaar komen blijken deze mannen alle lid te zijn geweest van de Magic Morons. Ze zijn weer op pad gegaan om lekker ouderwets een potje te gaan knokken en avonturen te beleven. Zij zijn ook net aangekomen, maar hebben een grotere kredietwaardigheid dan wij!
Lars heeft Goldfinger gevonden die demorilized zat te mokken en hem meegenomen naar Klenzo (hoofdstad van Nihon, samoerai land op Amal). Samen zijn ze naar Europa gegaan. Tøf nam hen mee naar het kasteel van Mc Milk en daarna hebben ze ook Skøl en Hadi opgepikt. Het weerzien is allerhartelijkst en de drank vloeit rijkelijk! Er wordt geproost op het de samenkomst en geproost en geproost.
Uiteindelijk gaan we toch nog de stad in, we zijn hier niet voor niets.
Een groep gaat met Peer mee naar de tempels om informatie te winnen over Enki en zo meer. Bij de handelstempel worden ze weggestuurd, maar bij de zonnetempel weet Peer een afspraak te maken met Xaviera voor de volgende dag.
Alean en Isnurd gaan naar de Smid om het kortzwaard van Isnurd te laten maken. Ronda gaat dat doen. Het kost Isnurd wel een powerpunt. Als ze navraag doen over de stenen die een burcht zouden kunnen maken moeten we de volgende dag terugkomen.
Ik ga in de havenbuurt navraag doen bij de onderwereld.
De grootste schat ligt bij de Handelstempel, in ruimten die door dwergen beveiligd is. Interessant als we over 500 jaar terug komen..
Dan is er geschreeuw bij de poorten van de stad: slaven stormen met kromzwaarden op paarden richting het marktplein, een spoor van dood en chaos achterlatend. Door de ketting wordt overleg gepleegd: gaan we met of tegen hen vechten? We besluiten om voor de stad te vechten in de hoop dat ons kredietwaardigheid dan wat groter wordt.
Mc Milk schiet meteen raak: een arm van de voorste ruiter is er bijna af. Peer doet sunspear op de tweede: dood. Skøl schiet een derde in zijn hoofd. Ze schieten terug met kleine boogpijlen die ze met een hand kunnen bedienen. Ik ren via een andere weg naar het marktplein en sla er meteen een van zijn paard.
Alean stijgt op om overzicht te krijgen, maar wordt door de bewakers aangezien voor iets gevaarlijks want hij krijgt meteen een zooi balista’s op zijn bek. Hij zou hartstikke dood zijn als hij niet miraculeus nog net half bewusteloos een heal body weet te doen. Hij weet te landen en gaat richting het marktplein net als de anderen maar bij de eerste de beste tegenstander wordt zijn arm eraf gehakt. Het is niet zijn dag…
Er is vuur achter de herberg: de graansilo’s staan in de fik. De gevechten lopen ten einde op het plein als plotseling en enorme knal en een verschrikkelijke piep! Er gaar een sonarbom af die verstopt was onder het plein. Ik kan het maar net weerstaan, en Mc Milk ook. Alean en Peer waren verder weg, maar isnurd en Skøl raken bewusteloos.
Uiteindelijk komen ze weer bij en weten ze in het ziekenhuis zelfs Alean zijn arm weer aan te naaien.
Onze kredietstatus wordt opgewaardeerd: voor 2 dagen is deze A!

Het hoofd (de spirit) van Peer gaf eerder aan dat hij iets vreemds voelt, maar niet weet wat precies. We denken met zijn allen hier lang over na en dan vertelt Skøl dat ze vaag een schim op een paard zagen tijdens hun reis naar deze plane. Zo’n paar moet wel een Ghost mount geweest zijn en de ruiter? Gongoro! Gongoro heeft ook een hoofd-spirit, vandaar de onrust bij die van Peer.
Navraag door mij bij Peggy leert dat Gongoro waarschijnlijk in de Water Tempel zit.
Als we naar die tempel gaan worden wee vriendelijk ontvangen en naar de tuin geleid. Die bevat een mooie vijver met lelies. Daar zit iemand in een witte tuniek in kleermakerszit: Gongoro. De hoofden ontmoeten elkaar en de mensen ook. Gongoro is ook verbaast dat hij 500 jaar terug in de tijd is gereisd. Hij is op pad omdat de poorten weer open zijn.
We zitten met hem in die schitterende tuin en hebben een hoop vragen voor hem…