Als Barkuz iets wilde, dan ging het gebeuren ook…
En zo stak hij in 65:13 de levens ader over om het noordelijk deel van Hati (later Jiwa) te veroveren.
Barkuz was niet van plan het zomaar te veroveren, hij wilde het vernietigen met alles wat er leefde, zodat het daarna voor de vijand zo onaantrekkelijk werd dat niemand er naar terug zou willen keren.
Ten tijde van zijn epische veldtocht was er nog een groot bos dat zich uitstrekte tot aan Hutun en het land werd gedeeld door Elfen en Rascullu’s die in volstrekte harmonie met elkaar samen leefden.
De Elfen woonden vooral in de bossen en de Rascullu’s op de graslanden en er waren tijden dat ze tezamen op jacht gingen.
Maar deze goede vriendschap werd wreed verstoord.
Behalve een aantal regimenten Trollen had Barkuz ook de beschikking over legers insecten.
Allereerst trok een plaag van reuze sprinkhanen over het grasland om zo al het voedsel en beschutting daar weg te halen. Niet lang daarna trok een enorme horde van uit de klauwen gewassen termieten de bossen in en dat was het begin van het einde voor het eeuwen oude woud. De termieten vraten hele stammen stuk in een moordend tempo en zo stortte nagenoeg het hele bos in en werden hele Elfen dorpen verwoest. De bos bewoners raakten in paniek en sloegen op de vlucht, maar liepen recht in de armen van een zich schuil houdende Trollen cavalerie divisie die verwoestend toesloeg. Gezeten op angstaanjagende en gigantische duizendpoten maakten ze gehakt van alles dat op hun weg kwam. En alles werd door beest en Trol verslonden.
Toen tenslotte Barkuz zelf met zijn legers de Rascullu’s verdreef, was de uitkomst van de oorlog snel duidelijk.
Barkuz joeg nog door op de overgebleven Elfen en met behulp van de insecten werden die samen met het eens zo machtige geboomte volledig van Merah weggevaagd. Deze strijd was natuurlijk niet in één dag voorbij en ook niet in een jaar. Het was een oorlog die meer dan tien jaar duurde en waar aan alle zijden veel slachtoffers vielen, maar het minst aan de kant van de Trollen, die een heel goed uitgedacht strijdplan hadden. Iets waar niemand vooraf rekening mee had gehouden.
Barkuz werd alom bewonderd en niet alleen door zijn onconventionele en slimme tactieken, maar ook omdat hij telkens voorop in de strijd ging en keihard vocht tussen de gewone soldaten in.
Hij was charismatisch en tegelijkertijd meedogenloos. Hij boezemde zijn tegenstanders angst in en zaaide dood en verderf met zijn kolossale Troll maul.
Daarnaast slingerde hij regelmatig de hoofden van zijn slachtoffers naar de vijandige linies, als het geen keien waren.
Toen de kruitdampen waren opgetrokken sloeg Barkuz zijn kamp op in het midden van Hati om alles eens rustig te overzien.
Natuurlijk gebruikte hij de gevelde bomen als palissades, iets wat ze de hele oorlog al hadden gedaan.
Hij beval zijn soldaten om een grote cirkel om het kampement helemaal schoon te maken van obstakels, zoals bomen en grote stenen.
Dit was het begin van het Noordelijke Trollen land en het kamp van Barkuz groeide uit tot een stad die Markaz ging heten.
Jaar voor jaar werd ook de cirkel van Barkuz groter en groter en verrezen er meer Trollen steden in het Noordelijke land.
Barkuz ondernam nog vele veldtochten en is uiteindelijk, volgens de overlevering, naar Noorwegen vertrokken om naar de oorsprong van de Trollen te gaan.
Hij baande zich op zijn manier een weg en kwam tenslotte in Elvegård aan en ook daar was hij niet vies van een veldslag meer of minder en hielp zo zijn soortgenoten een groot stuk verloren grond terug te winnen.
Het is onduidelijk of Barkuz na zijn Noorwegen avontuur nog terug is gekomen naar Markaz, bovendien is het niet helder wat er überhaupt met hem gebeurd is.
Het meest waarschijnlijk is dat hij is gaan rusten op de daarvoor bestemde plek op de Sterrentroon, maar er zijn ook verhalen die spreken over een eeuwenoude en ontoombare Trol die leeft op Segundor.
Wel is het zo dat een aantal van zijn bezittingen bewaard zijn gebleven in het museum van Markaz.
Troll maul-sling
Deze enorme maul is niet alleen wereldberoemd in het Trollenrijk en in alle verhalen over Barkuz, het is daadwerkelijk een fantastisch wapen.
Behalve dat je het als maul kunt gebruiken, kan het ook dienst doen als staff-sling. En omdat er dan aan de onderkant een groot tegengewicht zit, werkt het als een soort draagbare trebuchet. Niet alleen de range van het slingeren wordt ermee vergroot, ook de snelheid waarmee een projectiel wordt gelanceerd gaat nogal omhoog, hetgeen resulteert in een grotere impact.
De maul zelf is van graniet en daardoor erg zwaar.
Je hebt een STR van minimaal 25 nodig en een DEX van minimaal 20 om dit kolossale wapen te kunnen hanteren. Bovendien kan alleen een Trol het wapen gebruiken. Schade van de maul is 4d8. AP 30.
De staff-sling heeft een range van 200 meter. En de schade is 1d10+10 als je de juiste stenen gebruikt. En je mag er je DAM MOD bij optellen.
Bovendien kan je 1x per dag True/Bludgeon 10 combinatie mee doen voor 25 MP.
Bracers of armour
Dit is een set polsbeschermers die dienen als een magisch harnas. Als je ze alle twee om hebt, dan geven ze je 8 AP (als staal) extra op je hele lijf. Daarbij kan je ze nog 1x per seizoen activeren en dan geven ze je maar liefst 40 AP voor een dag en dat kost dan ook 40 MP.
Als je maar een van de twee polsbanden hebt, dan krijg je maar 2 AP op je hele lichaam (maar wel 8 AP om de pols) en werkt de seizoen spreuk niet.
Pearl of Sea power
Met deze parel kan je op zee water staan. Je kan dan ook bewegen maar je kan alleen lopen met move ½. Rennen lukt sowieso niet. Vechten wel. Er zitten ook 5 charges van water armour in.
Hiermee krijg je dikke laag zeewater om je heen dat werkt als een harnas met 50 AP. Je kan er vrijelijk in bewegen en ook ademen.
Elke charge heeft een duration van 15 minuten. Activeren is als een divine spreuk en kost 4 MP.
Tenslotte geeft de parel je een hide bonus van 50% als je in een rivier, een zee of een meer bent.
Comments are closed.